WARSZTATY LITURGICZNE ARS CELEBRANDI 2018

          Niespełna dwa dni temu, 19 lipca zakończyła się piąta już edycja warsztatów liturgicznych Ars Celebrandi. Skupiają one wokół siebie ludzi przywiązanych do liturgii w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego. Od kapłanów, kleryków po ministrantów, śpiewaków i osoby czy całe rodziny chcące spędzić ten czas jako rekolekcje uczestnicząc w otwartych dla wszystkich celebracjach. W tym roku dało się uzyskać rekordową ilość uczestników w liczbie ponad 220 osób. Aczkolwiek, to nie o ilość a jakość chodzi, a ta jest coraz lepsza.

           Gościem tegorocznych warsztatów był abp Guido Pozzo, ściśle związany z Papieską Komisją „Ecclesia Dei”, która to wspiera i umacnia wszystkich przywiązanych do liturgii w nadzwyczajnej formie. Wygłosił on konferencję pt. „Starożytna liturgia rzymska i współczesny kryzys wiary”, a następnie uczestniczyliśmy we Mszy Pontyfikalnej, którą abp osobiście odprawił.

Forma warsztatów i spotkania w Licheniu jest niezmienna. Zmieniają się tylko ewentualne dodatkowe punkty programu, z roku na rok większa liczba uczestników, a także fakt, że przez minione lata na warsztatach pojawiały i pojawiły się i tym razem nowe twarze. Liturgia przyciąga zatem coraz to nowe osoby, chcące udoskonalić bądź od zera nauczyć się służenia oraz odprawiania tej mszy. W tym roku organizatorzy mogą się pochwalić dwunastoma prymicjami.

Wyjątkowo w tym roku nie zorganizowano warsztatów w zakresie muzyki polifonicznej. Został na tę okazję zaproszony słynny zespół Linnamuusikud z Estonii.

Warsztaty chorału gregoriańskiego odbywały się w dwóch grupach: męskiej i żeńskiej. Ministrancki również szkolili się w kilku grupach, a nowością jest grupa, której wykładowym jest język angielski. To udogodnienie szczególnie dla tych uczestników, którzy przybyli zza granicy (a tych też było sporo).

Warsztaty dobiegły końca, ale już wiadomo o wstępnej dacie kolejnej edycji. Kto może, niech rezerwuje sobie czas 4-11 lipca 2019 roku.

Z moich obserwacji…

Sama zapisałam się po raz kolejny na warsztat chorału. Zdezerterowałam po trzech dniach. Doszłam do wniosku, że bardziej potrzebowałam Bożego odpoczynku niż nauki czegokolwiek. Oczywiście uczestnicząc w celebracjach gdzieś ten chorał w głowie został, a na pewno nie porzucę jego nauki. W swoim środowisku też działać trzeba.

Organizacja tego typu przedsięwzięć, wiąże się z wieloma wyrzeczeniami, poświęceniem czasu wolnego, dbaniem o każdy szczegół, załatwieniem wielu spraw, elementów potrzebnych do sprawowania liturgii i przede wszystkim Bożej przychylności. Udało się, a organizatorzy mogą być z siebie dumni.

Zastanawiam się, czy organizatorzy mogli by uświetnić jeszcze jakoś owe warsztaty. Czy można by było jeszcze coś wprowadzić. Zaintrygowała mnie pani Maria, która dzielnie naprawiała komże, manipularze i stuły. Może właśnie warsztat koronkarstwa? Trzeba pomyśleć i przemodlić.

Zapraszam do obejrzenia fotorelacji na stronie Ars Celebrandi na facebooku oraz na stronie www.arscelebrandi.pl

Szanuję prawa autorskie fotografów, dlatego wpis nie zawiera żadnych zdjęć. Po te można sięgnąć wyżej 🙂

Zapraszam także do odsłuchania kazań rekolekcyjnych ks. dr. Franciszka Gomułczaka, który dbał o strawę duchową podczas warsztatów. Wszystkie kazania dostępne są na kanale Ars Celebrandi na YT.

Reklamy